Ons huis in Piemonte hebben wij stukje bij beetje verworven. Het begon met een gehuurde kamer in een rustico, in 1978 – ik was toen student op stage – en het laatste deel verwierven wij in 2005: de laatste twee ontbrekende kamers in het voorhuis. Daarmee was het oude bezit na twee eeuwen weer in één hand verenigd. Ooit woonde er een boerenfamilie met het personeel en het vee. Nu is het een aangename plek om kortere of langere tijd te verblijven, zowel alleen of met zijn tweeën, alsook met een groot gezelschap.
Geleidelijke hereniging
Mijn oorspronkelijke ideaal was het hebben van een kleine plek in Italië, waarvan ik altijd de sleutel op zak had, en waar ik op ieder moment naar toe zou kunnen. Maar doordat het eerste stukje huis dat ik kocht deel uitmaakte van een cortile, waaromheen de rest van het huis lag, vond ik het wel verstandig om de rest ook te verwerven, toen de kans zich voordeed. Toen had ik plotseling een huis met meer dan 10 kamers. Altijd leuk om vrienden uit te kunnen nodigen. Maar toen het voorhuis aan de Piazza San Sebastiano ook in stappen verkocht werd, besefte ik dat dit wel een aardige kans was om het totaal van gebouwen en cortiles weer te verenigen. Het huis van de buren komt per slot van rekening maar een keer in je leven te koop.
Geen bedrijf
Inmiddels is het een plek waar ik me soms alleen, soms met mijn familie terugtrek, en die ik de rest van de tijd verhuur. Ik heb er geen verhuurbedrijf van gemaakt, maar als anderen er ook plezier aan kunnen beleven, en ikzelf daardoor de onderhoudslasten kan betalen, dan is dat een mooie combinatie.
Omdat we er geen actief bedrijf van hebben gemaakt is er meestal wel plek. We hebben geen beschikbaarheidstabel online, omdat ik met iedereen die belangstelling heeft graag rechtstreeks contact heb, per mail en per telefoon. Dan kunnen we bekijken of het huis inderdaad past bij wat je zoekt.
Ingewikkeld
Om het voor jou makkelijker te maken, en omdat we zelf ook wel trots zijn op ons huis, hebben we op deze site zoveel mogelijk informatie bij elkaar gebracht. Maar het blijft een ingewikkeld huis om te tonen. Ik was er eens een week met een vriend, die bij thuiskomst merkte dat hij zijn vrouw eigenlijk niet kon uitleggen hoe het in elkaar zat. Zo groot, maar ook spannend is het complex. Maar voor wie bang is te verdwalen: er zijn vier in- en uitgangen naar de straat en het pleintje. En het geeft ook aan dat je er met meer mensen kunt verblijven, zonder elkaar zelfs maar tegen te komen. Ik zou zeggen: kijk eens rond, en neem contact op als het je interesseert.
